"จิ! ศรัณย์! ดื้อกับอิงเหรอ" เธอชักสีหน้าใส่เขา พร้อมกับน้ำเสียงที่เข้มขึ้นมากกว่าปกติ ร่างแกร่งที่ฉุดข้อมือของเธอ กับพยายามจะสะบัดใบหน้าตัวเองออกจากมือเธอถึงกับชะงักไป
กึก!
เขานิ่งราวกับสงบเสงี่ยม ไม่ต่อปากต่อคำ หรือทำตัวดื้อรั้นกับเธอ เพียงแค่เธอขึ้นเสียงใส่อย่างไม่พอใจ
"ไม่เห็นต้องขู่เลย" เขาพึมพำเสียงอ่อนตอบกลับเธอมา
คนตัวเล็กเลยจับปลายคางเขาล็อกเอาไว้ ก่อนจะละเลียดลิปมันลงบนกลีบปากสีธรรมชาติของเขา ต่อให้ไม่ทาลิป ปากเขาก็ยังดูไม่แห้งตึง มีเพียงรอยแผลเล็กๆ เท่านั้น
ตอนนี้เธอแทบไม่ได้สังเกตด้วยซ้ำ ว่าร่างกายแนบสนิทอยู่บนตัวเขามากแค่ไหน เพราะร่างแกร่งโน้มตัวไปด้านหลังโดยชันฝ่ามือไว้กับโต๊ะ โดยที่มีเธอทาบทับอยู่บนตัวเขาอีกที
"ทาลิปหน่อย มันเป็นลิปมันไม่เปลี่ยนสี" เธอเอ่ยบอกเขาเสียงแผ่ว เขาอาจจะกลัวว่าทาไปแล้วมันจะชมพูจนเด่นชัด แล้วมีใครเอ่ยทัก
"แน่ใจนะ เดี๋ยวเพื่อนแซว"
อ่า... กลั
