ตอนที่ 68 เสียใจ

1793 คำ

คนตัวเล็กผละตัวออกจากเขาในเวลาต่อมา เธอไม่รอให้เขาพูดอะไรใดๆ ต่อจากนั้น เพราะรู้ตัวว่าตัวเองผิด และเขาก็ไม่ต้องการเห็นเธอ ทางที่ดีที่สุดสำหรับเธอ คือการถอยออกมาเพื่อให้เขาอยู่กับตัวเอง... เพราะถ้าเขาเห็นหน้าเธออยู่แบบนี้ ก็อาจจะทำให้เขาอารมณ์หงุดหงิดขึ้นอีก ผลัก! และเพราะมัวแต่เดินก้มหน้าก้มตาไปตามทาง เธอกลับชนเข้ากับแผ่นหลังของใครบางคน เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้เดินอยู่ตรงไหนของซอย 16 หยาดน้ำตามันบดบังดวงตาของเธอไปหมด ใครคนนั้นที่เธอชนเข้ากับแผ่นหลังก็หันกลับมามองในเวลาต่อมา พร้อมกับหยาดน้ำฝนที่กำลังตกลงมาปอยๆ "น้องอิงนี่หว่า มาเดินก้มหน้าก้มตาอะไรตอนนี้ ฝนตกแล้วนั่น ไปหลบฝนก่อน" เขาเอ่ยพลางดึงแขนเธอให้เข้าไปหลบฝนที่ร้านแห่งหนึ่ง "...." คนตัวเล็กไม่ได้เอ่ยตอบ ทำเพียงเม้มปาก จนพี่คิรินทร์ก้มหน้าลงมาดู "เฮ้ย! แล้วนี่ร้องไห้ทำไม ไอ้ศรัณย์อยู่ไหนทำไมไม่มาดูแฟนหน่อย" เมื่อได้ยินชื่อศรัณ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม