คนตัวเล็กพาร่างที่ร้อนผ่าวของตัวเองกลับมายังใต้คอนโด ก่อนจะเอื้อมมือที่แทบจะไม่มีเรี่ยวแรงของตัวเองกดปุ่มเรียกลิฟต์ให้ลงมา และถือว่าโชคดีที่มันอยู่แค่เพียงไม่กี่ชั้น เธอก้าวเข้าไปภายในลิฟต์ แต่ไม่ทันที่จะได้กดปิดตัวลิฟต์ด้วยซ้ำ ก็มีใครบางคนเดินเข้ามาภายในลิฟต์ตัวเดียวกับเธอ
กลิ่นน้ำหอมอันคุ้นเคยนั้น ทำคนตัวเล็กเงยหน้าขึ้นไปมองเขา
กึก!
และในตอนนั้นที่เราทั้งคู่ต่างสบตากันอย่างนิ่งงัน ดูเหมือนเขาเองก็ดูตกใจกับสภาพของเธอในตอนนี้ ที่ใบหน้าซีดเซียว มีแผ่นเจลติดอยู่ตรงหน้าผาก ลำคอ และตรงแขนมีผื่นแดงขึ้น
เมื่อเห็นว่าเขามองเธอมากเกินไป ราวกับสำรวจตัวเธอทุกตารางนิ้ว มันก็ทำให้คนตัวเล็กเลือกที่จะก้มหน้าลง เพื่อหลบหนีจากสายตาที่สั่นระริกของเขา
เธอรู้ว่าดวงตาเขามันสั่นระริกในตอนที่เห็นสภาพเธอมากแค่ไหน เธอแค่ไม่อยากให้เขาเห็นตอนที่เธออ่อนแอมากขนาดนี้ เลยเลือกที่จะก้มหน้าลง และตอนนั้นที่รับรู้ได้ว
