เพราะรู้ว่าต่อต้านไม่ได้แน่ๆ ในที่สุดปาหนันก็จำต้องยอมให้เอเดรียนเข้าไปในบ้านด้วยกัน หญิงสาวเดินนำชายหนุ่มไปยังห้องนั่งเล่นที่ลูกชายของเธอนั่งเล่นของเล่นง่วนอยู่ก่อนหน้านี้
พอเธอเดินเข้าไปถึงเด็กชายก็ผุดลุกขึ้นแล้วทำท่าจะวิ่งเข้ามาหาเธอด้วยความดีใจ แต่วิ่งมาได้ครึ่งทางเท่านั้นเด็กชายก็หยุด เมื่อเห็นว่ามีใครอีกคนที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อนยืนอยู่เบื้องหลังผู้เป็นมารดา
“มัมฮะ...”
เด็กชายเรียกเธอด้วยน้ำเสียงสงสัยและมองเลยไปข้างหลังของเธอด้วยความระแวง ซึ่งปาหนันเข้าใจเพราะ แอรอนไม่ใช่เด็กที่มนุษยสัมพันธ์ดีกับคนแปลกหน้า แกค่อนข้างจะระแวงเสียด้วยซ้ำ พอเจอเอเดรียนจึงไม่แปลกใจสักนิดที่แกทำท่าจะไม่กล้าเข้าใกล้เช่นนี้
“แอรอน มานี่สิครับลูก” หญิงสาวยื่นมือออกไปพร้อมกับกวักเรียกลูกชายด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ฮะ…”
เด็กชายตอบรับพร้อมกับเดินเข้ามาใกล้เธอช้าๆ เมื่อถึงระยะเอื้อมคว้ามือเล็กๆ ของเด็กชายก็
