ปาหนันเกือบจะกระโจนหนีแล้วถ้านาธานไม่จับมือเธอเอาไว้เสียก่อนอย่างรู้ทัน หญิงสาวไม่จำเป็นต้องถามอะไรคนตรงหน้าสักนิด แต่แค่เห็นสีหน้าตื่นตระหนกผสมกับความโกรธของนาธานก็รู้แล้วว่าเพื่อนคงจะรู้เรื่องที่ใครบางคนบุกมาหาเธอถึงบ้านเมื่อวานนี้อย่างแน่นอน
“เขามาหาเธอเมื่อวานอย่างนั้นเหรอแพน!”
แล้วก็จริงเสียด้วย! ปาหนันได้แต่ยิ้มเหยๆ ส่งให้อีกฝ่ายก่อนจะตอบรับเสียงแผ่วเบา
“อือ…”
“เขามาทำอะไร” อีกฝ่ายถามคาดคั้นกลับมาอย่างรวดเร็ว ระหว่างนั้นปาหนันยังไม่อยากให้พ่อแม่หรือกระทั่งลูกชายได้ยินสิ่งที่เธอพูดกับนาธาน จึงลากอีกฝ่ายให้ขึ้นไปยังชั้นสองของบ้านอย่างรวดเร็ว เปิดประตูห้องนอนของเธอออกแล้วยัดเพื่อนสนิทตัวโตเข้าไปในห้อง จากนั้นก็ก้าวตามเข้าไปแล้วปิดประตูทันที
พออีกฝ่ายถามย้ำอีกครั้ง ปาหนันจึงตอบคำถามของเขาว่า
“ก็…ไม่มีอะไรหรอก”
“อย่ามาโกหก” นาธานสวนกลับตาดุ “แอรอนบอกฉันว่าเมื่อวานเขาเจ
