“ทำไมคุณถึงไม่บอกก่อนคะว่าจะพาฉันมาเจอน้องชายของคุณ”
ทันทีที่คล้อยหลังคนนอกทั้งหมด ปาหนันก็หันขวับไปไล่เบี้ยคนที่ยืนเงียบๆ และไม่เคยยอมบอกอะไรเธอล่วงหน้าเลยแม้แต่ครั้งเดียวด้วยความรู้สึกทั้งตกใจและไม่ชอบใจ
เธอเคยปรารถนาที่จะได้รับการแนะนำอย่างนี้มาก่อน ทว่านั่นคือเมื่อก่อนไม่ใช่ในเวลานี้แล้ว
เวลานี้...เธอไม่ต้องการเปิดตัวเองหรือให้ใครรู้จักตัวเธอ เมื่อมาอยู่ในชีวิตของเขาอย่างเงียบๆ เธอก็อยากจะจากไปอย่างเงียบๆ แต่เอเดรียนกลับแนะนำเธอกับญาติพี่น้องของเขา ทั้งๆ ที่เขาในอดีตที่แสดงออกว่ารักเธอนักหนาไม่เคยคิดจะทำ!
ชายหนุ่มจ้องมองเธอนิ่งก่อนจะย้อนถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งยิ่งกว่าสีหน้าว่า
“ฉันจะบอกก่อนหรือไม่บอกก่อนมันต่างกันตรงไหน”
คำพูดนั้นทำให้ปาหนันสมองโล่งว่าง นึกเถียงอะไรไม่ออกไปครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มพูดขึ้นมาว่า “แต่ว่าอีกไม่นานฉันก็จะหย่ากับคุณ ฉันไม่อยากจะ...” เธอหยุดพูดไปเฉยๆ ด้วยรู
