ตอนที่5 ซวยซ้ำสอง

1335 คำ
กันต์จ้องผ่านกระจกอย่างหงุดก่อนที่สมองจะจดจำใบหน้าสวยที่มีกลิ่นตัวหอมประหลาด เขาภาวนาขอให้ได้เจอเธออีกครั้งเพราะอยากแก้แค้นความเจ็บแสบที่ได้รับวันนี้ หลายวันผ่านไป "อีเปียทำไมลูกค้าแถวนี้มันไม่ชอบนอนห้องกันวะเดี๋ยวห้องน้ำเดี๋ยวบนรถเดี๋ยวข้างกำแพงเสียดายอดได้เงินเลยเรา" อรนั่งนับเงินที่ผ่านมา "ไม่รู้สินี่ก็ใกล้จะเปิดเรียนแล้วเสือกสอบติดที่มหาวิทยาลัยดังอีกทุนแม้งก็เสือกได้ครึ่งเดียว" "นั่นสิเราจะหาเงินที่ไหนไปจ่ายกัน" "มันต้องมีฟลุ๊คสักวันแหละ กูว่านะคืนนี้เราไปผับคนรวยหรูหราขึ้นดีกว่า" อรชอบแต่งหน้าทำผมเธอมีพรสวรรค์จึงสามารถเนรมิตเพื่อนอย่างเปียที่สวยอยู่แล้วให้งดงามเพิ่มขึ้นอีก •ผับรวยใคร เสียงเพลงดังก้องผับสองสาวต่างแยกย้ายกันไปหาเหยื่อเพื่อมาเป็นลูกค้าแต่ทว่าไม่มีชายคนไหนสนใจ "วันนี้กูมาเก้ออีกแล้วมั้งเนี่ยยืนจนขาตะคริวจะแดกไม่มีใครมาคุยด้วยเลยสักคน" เปียเหลียวมองซ้ายขวาทันทีจนกระทั่งหงุดหงิดจึงลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ ตุ๊บ? "ขะ ขอโทษค่ะ" ทันทีที่กระเเทกใส่คนเดินสวนทางเปียก็เเหงนมองคนหน้าก่อนจะทำท่าตกใจ "!!!!" โต้มมม? "หวัดดีน้องกะหรี่ตัวน้อยทำไมมาขายตัวถิ่นหรูหราขนาดนี้เลยเหรอ" เสียงทุ้มกล่าวขึ้นเมื่อลากตัวเปียเข้ามาในห้องน้ำ "พี่มาเที่ยวเหรอคะบังเอิญจัง" "ไม่บังเอิญหรอกนี่ผับคุณลุงของฉัน" "......" "เธอชื่ออะไรนะเปียกปอน?" "ชีเปียค่ะหรือเรียกเปียเฉยๆ ก็ได้" คิ้วบางขมวดอย่างไม่ชอบใจที่ชายตรงหน้ายียวนใส่ เขาขนาบมือข้างหนึ่งกั้นไว้ทั้งที่มืออีกข้างถือเเก้วเหล้าเธอจึงไร้ทางหนี สู๊ดดด "อืม กลิ่นตัวของเธอมันหอมหวานดีจังคืนนั้นฉันได้เอากับเธอจริงเหรอรู้สึกไม่คุ้นรสสัมผัสนี้สักเท่าไหร่" "จ...จริงสิค่ะหนูยังจำพี่ได้แม่นเลยนะพี่ชื่อกันสาด" "กันภัย!" "รู้แล้วแหละ แฮ่ หนูแค่แกล้งอำทีพี่ยังเรียกหนูเปียกปอนได้เลย ชิ" หมั๊บ! ข้อเเขนเล็กถูกจับขึงข้างขมับตัวเองในขณะที่แผ่นหลังติดกำแพงก่อนที่ชายร่างสูงจะโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาจนจมูกโด่งจิ้มเเก้มเนียน "ขายเท่าไหร่ฉันจะซื้อ" "หนูขึ้นราคาจากเดิมเพื่อไม่ให้กดราคากะหรี่ในพื้นที่1500บาทต่อชั่วโมงค้างคืน3000ค่ะแต่หนูมีกฎทุกครั้งต้องปิดไฟพอดีหนูมีรสนิยมแปลกชอบในที่มืด" "ทำไมถึงต้องปิดไฟ..?แล้วถ้าหากฉันเพิ่มเงินสักแสนบาทเธอจะให้ยอมกระเเทกในที่สว่างไหม..." เป็นครั้งแรกที่เปียได้ยินจำนวนเงินมหาศาลขนาดนี้เธอกลืนน้ำลายอึกใหญ่ทำตาลุกวางก่อนจะตอบกลับไป "กฎก็ต้องเป็นกฏ ถ้าพี่รับไม่ได้ก็คงต้องขอปฏิเสธการซื้อขายค่ะ" "ที่ไม่ยอมเปิดไฟไม่ใช่เพราะรสนิยมที่เธอกล่าวอ้างแต่เพราะมีบางอย่างที่เธอปกปิดเอาไว้สินะ" สายตาเจ้าเล่ห์ยังคงจ้องมอง ก่อนจะยกแก้วเหล้าเพียวในมือกระดกดื่ม "พี่พูดเรื่องอะไรหนูไม่เข้าใจ" "กลิ่นจากตัวของเธอมันฟุ้งกระจายขนาดนี้คงไม่รู้สินะว่าฉันผ่านผู้หญิงมานับร้อยแล้ว เธอกำลังหลอกผิดคนนะสาวน้อย หึ" "!!!!" จ๊วฟ จ๊วฟ ริมฝีปากหนากดจูบสาวตัวเล็กทันทีเธอโดนรั้งตัวจนขยับเขยื้อนไม่ได้ก่อนที่ประตูห้องน้ำจะถูกเปิดเข้ามา แกร๊ก "มึงว่าไหมพี่อัดแม่งรวยปลอมสั่งแค่เหล้าชีวาสบอกแพงอีดอก" "ใช่กูก็ว่ามึงเลิกคบเถอะ" "จริงกูกลับไปมาหาพี่ภูมิดีกว่า" ตึก! ทุกอย่างหยุดชะงักเมื่อมีเสียงกำแพงถูกกระทบดังออกมาจากห้องน้ำด้านใน "ย...หยุดนะคะ" เปียดิ้นพยามจะสู้พูดเบา "เธอเป็นกะหรี่ไม่เห็นต้องดิ้นพล่านขนาดนี้เเค่กดเองนะยังไม่ได้ทำอะไร" "มะ ไม่~อ๊ะ~หยุด" "เสียงดังเดี๋ยวคนข้างนอกก็ได้ยินหรอก" "พี่!!" เขาไม่สนคำร้องท้วงซุกใบหน้าไซ้ไปทั่วซอกคอก่อนจะลงมุดร่องเนินนมอวบอิ่ม "ฉันเหมาเธอทั้งคืนสามหมื่นตกลงไหม" เมื่ออีกฝ่ายขัดขืนกันต์รีบยืนข้อเสนอ "แต่พี่ต้องอยู่ในกฎของหนู" "ได้แต่ตอนนี้ขอมัดจำไว้ก่อนนะ" "มัดจำ..." แกร๊ก เมื่อผู้ที่เข้ามาได้ทำธุระส่วนตัวเสร็จก็เดินออกไปภายในห้องน้ำก็เหลือแค่เขาและเธอดั่งเดิม "อ๊าาาย์ ~ อื้อ~อ๊ะ~หยุดนะ" เสียงร้องครางที่สั่นเครือของเปีย "พอ~อ๊ะ~อ๊า" "ทำไมร่องเธอมันดูดนิ้วขนาดนี้วะ ซี๊ดส์" "เอาออกไปนะ อิ๊...อ๊าาาง์" "เธอเป็นกะหรี่ที่รูโคตรฟิตเลย" "มะ~ไม่~อ๊าย์" แจ๊ะ!แจะ!แจะ "อ๊าห์ น้ำเธอแตกเลอะเต็มมือเลย" กันต์ดึงนิ้วออกจากร่องหลังจากสอดใส่เข้าใต้กระโปรงแหวกแทรกเข้าขอบข้างกางเกงในเพื่อจัดการยัดนิ้วกระเเทกเข้าออกร่องขิงเปีย "อ๊าส์ ไอ้คนเลว!!" ตัวเล็กแทบยืนไม่ไหวเธอทรุดลงแต่มือกันต์รีบคว้าประคองไว้ "ฉันเป็นลูกค้าเธอนะพูดจาให้ดีหน่อยสิ" "หนูไม่ขายเเล้วขอยกเลิก!!" "ถ้าอย่างนั้นเธอก็ไม่มีสิทธิ์มาขายที่นี่เพราะเป็นพื้นที่ของญาติฉัน" รอยยิ้มร้ายกาจแสยะมุมปากอย่างชอบใจก่อนจะผละถอย "หวังว่าเราคงจะไม่เจอกันอีกนะคะ ฮึก สารเลว!" ดวงตาเปียขุ่นมัวอย่างเจ็บใจเธอจัดแจงกระโปรงแล้วเปิดประตูออกไปทั้งต้ำตาคลอ ต๊บ!!!? "โอ๊ยยย อัก" กันต์ร้องเจ็บเมื่อเดินตามออกมาแต่ประตูกลับดีดใส่หน้าเพราะเปียผลักกระเเทกกลับจะเข้าไป "หนูลืม..ตะกี้พี่กระทำชำเราหนูจ่ายมาเลย500บาทไม่งั้นหนูประจาน! หน้าตาดีดูภูมิฐานแบบพี่คงไม่อยากมีข่าวคาวราคีเท่าไหร่" "ก็บอกดีๆ สิวะจะผลักประตูเข้ามาทำไม!'' มือหนาถูวนหางคิ้วที่ปะทะประตูจนเป็นรอยแตกแดงก่อนจะควักเงินให้เธอไป ตึก ตึก ตึก "คนหรือดาวมฤตยูโคจรมาเจอทีไรกูเจ็บตัวทุกครั้ง โอ๊ย" ความเจ็บแสบทำกันต์ไม่พอใจแต่นั่นยิ่งทำให้รู้สึกถึงบางอย่าง "สะดิ้งขนาดนี้แถมรูยังฟิตเปรี๊ยะเป็นไปได้เหรอที่จะใช้ร่องนั้นหากิน..." ลานจอดรถ "ไอ้บ้า!ไอ้บ้า!ไอ้บ้า!" กระเป๋าถือสีน้ำเงินถูกแกว่งฟาดลมด้วยความโมโหของเปียก่อนที่อิงอรจะเดินเข้ามา "อีเปียกูตามหามึงตั้งนาน" "อะไรอีก" "คืนนี้กูได้ลูกค้าเหมามึงพร้อมยอมรับกฎด้วยกูไปดีลมาเลยเปิดคลิปที่มึงเต้นสาวบางโพธิ์ให้ดู โอยเขาบอกชอบมาก" "สงสัยชอบสเต็ปกู" "ใช่ให้ตั้ง5000เนี่ยเขาส่งโลเคชั่นมาแล้วอีกสามชั่วโมงพอเขาเที่ยวกับเพื่อนเสร็จให้พามึงไปหาที่คอนโด" อรยิ้มให้เพื่อนอย่างดีใจเพราะอย่างน้อยพวกเธอก็จะได้มีเงินเก็บไว้เรียนต่อ •คอนโดหรู? เวลา 0.45น. "มึงแน่ใจนะว่าสาวคนนี้ดีสเป็คกู" เสียงพูดคุยของชายหนุ่มกับเจ้าของห้อง "ชัวร์แต่เสียดายไม่รับงานแซนวิชคู่" [แซนวิชคู่=สวิงกิ้ง] "อะไรก็เอาเถอะนาทีนี้ ช่วงนี้กูดวงซวยอยากระบายอารมณ์แบบจัดเต็ม" "เอ่อ ใกล้เวลานัดแล้ว" กริ๊งงงงง?️ เมื่อเสียงกริ่งดังขึ้นประตูก็ถูกเปิดออก ชายหนุ่มที่รอจึงรีบพาสาวสวยที่นัดหมายมายืนกลางห้องทันที "อีเปียกปอน!!" "ไอ้พี่กันสาด!!"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม