อิงบุญพูดไม่ออก น้ำตาที่พึ่งเช็ดแห้งไปทะลักออกมาอย่างสุดจะกลั้นเอาไว้ได้
“คุณยายขา... อิง... อิงรักคุณนิค แต่ว่าอิง...”
“ความรักไม่มีเหตุผล อย่ายอมปล่อยให้อะไรมาขวางกั้นความรักของหนูได้นะอิงบุญ คุณนิโคไลเป็นคนดี แม้ยายจะพึ่งได้เห็นเขาครั้งแรก แต่ยายก็มั่นใจว่าเขาจะดูแลหลานสาวที่ยายรักมากคนนี้ได้ดีกว่าที่จะทำได้เสียอีก...”
ใช่... หล่อนรู้ดีว่านิโคไลจะดีได้แบบนั้น เพราะเขารักหล่อนจริงๆ แต่หล่อน... หล่อนจะยอมเสี่ยงกับการที่จะต้องยอมเสียลูกในท้องให้กับเกรกอรี่หรือ ไม่... หล่อนไม่ยอมหรอก แม้หล่อนจะเซ็นยินยอมไปแล้วก็ตาม
“แต่อิงจะไม่กลับไปมอสโกค่ะ อิงจะอยู่ที่นี่...”
“หนูอิง...”
อิงอรอุทานออกมาอย่างเหนื่อยใจ
“ร่างกายของหนูอิงอยู่ที่นี่ แต่หัวใจของหนูอิงอยู่มอสโกไม่ใช่หรือ”
อิงบุญนิ่งเงียบ ดวงตาอัดแน่นไปด้วยความร้าวรานใจ
“อิงตัดสินใจแล้วค่ะคุณยาย... ได้โปรดให้อิงเลือกทางเดินเองด้วยนะคะ”
