“ถ้าจะด่าจะว่ากันอีกล่ะก็... เชิญตามสบายเลยค่ะ ฉันจะไม่โต้แย้ง จะไม่อธิบายอะไรทั้งนั้น จะคิดยังไงก็ช่าง ในเมื่อฉันมันเลวเสมอในสายตาของคุณนิค”
สายตาของหล่อนเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
“หลีกไปค่ะ ฉันจะออกไป”
“อย่าพึ่งไปสิ...”
นิโคไลใช้มืออีกข้างที่ว่างจากการถือของอยู่กระชากข้อมือบางเอาไว้ และดึงให้หล่อนมาเผชิญหน้าด้วยแรงที่มีมากกว่า
“อ๋อ... หรือว่าต้องการเซ็กซ์คะ ได้ค่ะ... ฉันจะบริการให้”
แล้วเจ้าหล่อนก็ยิ่งอาละวาดขึ้นเรื่อยๆ มือบางกระชากคอเสื้อตัวสวยที่สวมใส่อยู่จนกระดุมขาดไปหลายเม็ด
“หยุดบ้าได้แล้วอิงบุญ”
คนตัวโตตวาดเสียงดังลั่นและนั่นก็ทำให้หญิงสาวยืนนิ่งน้ำตาไหลพราก สะอื้นไห้จนตัวโยนอย่างน่าเวทนานิโคไลเห็นแล้วก็ใจอ่อนยวบ เจ็บแปลบไปทั่วทั้งอก จนต้องดึงร่างอรชรเข้ามาสวมกอดปลอบประโลม
“ฉันเข้าใจเธอทุกอย่างแล้วนะอิงบุญ ฉันจะไม่กล่าวหาเธอด้วยเรื่องบ้าๆ นี้อีกแล้ว”
คนที่กำลังร้องไห้อยู่ดัน
