ฟลินน์รักการเดินทาง เพราะเขาเป็นคนไม่ค่อยหยุดนิ่ง ส่วนใหญ่แล้วสถานที่ที่เขาอยู่ได้นานที่สุดก็คงจะเป็นแมนฮัตตัน แต่ถึงอย่างนั้นปีหนึ่งเขาก็อยู่ได้ไม่กี่เดือนเท่านั้น แน่นอนว่าไม่เคยเกินสี่เดือนเลยสักครั้ง ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนสถานที่ไปทำงานตามเมืองที่เขามีธุรกิจหรือสำนักงานที่นั่น ฟลินน์ไม่เคยเกลียดการเดินทางเลย...จนกกระทั่งตอนนี้!
เพราะทุกปีมีประชุมสำคัญ ฟลินน์ไม่สามารถขาดประชุมนั้นได้ในฐานะรองประธานกรรมการบริหาร ซึ่งมีเพื่อนสนิทของเขาเองเป็นประธานในธุรกิจที่ลงทุนด้วยกัน และนับวันจะเจริญเติบโตมากขึ้น
วันนี้เป็นวันที่สองที่ต้องอยู่ที่นี่ เมื่อคืนฟลินน์นอนหลับได้เพราะยาคลายเครียด ฟลินน์เป็นคนนอนหลับยากมาก ส่วนใหญ่แล้วถ้าไม่จำเป็นสุดๆ จริงๆ ชายหนุ่มก็ไม่อยากจะใช้ยาเท่าไร ถึงใครจะบอกว่ามันปลอดภัย แต่ฟลินน์ไม่ชอบแบบนั้น
“โคตรคิดถึงเมียเลย...ทำไงดี”
ชายหนุ่มบ่นหลังจากที่เดินตามดาเรน ไวท์เพื่อน
