“ถ้าเรามีลูก” ฟลินน์พูดขึ้นโดยไม่อาจห้ามตัวเองได้ กว่าจะรู้ตัวเขาก็พูดมันไปแล้ว “…คุณคิดว่าลูกสาวหรือลูกชายดีกว่ากัน”
มาริสาชะงักเท้า ทำให้ฟลินน์พลอยหยุดเดินไปด้วย หญิงสาวจ้องมองฟลินน์ว่าเขาพูดจริงหรือพูดเล่น แต่เมื่อมองหน้าชายหนุ่มและ
สีหน้าที่แสดงออกทั้งความไม่แน่ใจและความคาดหวัง เธอก็ก้มหน้าลง จ้องมองมือของตัวเองที่จับแน่นอยู่กับมือใหญ่ของฟลินน์ ก่อนออกแรงบีบเบาๆ แล้วเงยหน้าส่งยิ้มกว้างให้ชายหนุ่มจนดวงตาเรียวของเธอหยีโค้ง และเป็นการยิ้มจากใจที่ทำให้ฟลินน์ต้องยิ้มตามอย่างอดไม่อยู่
“ไม่มีใครดีกว่าใครค่ะ” หญิงสาวตอบตามความคิดของตัวเอง “สำหรับฉัน พวกแกคงเป็นพรอันวิเศษที่สุด แกดีที่สุดเพราะเป็นลูกของฉัน”
ฟลินน์ยิ้มกว้าง หัวใจเต้นแรงจนคิดว่ามันแทบจะทะลุออกมานอกอกแล้ว และยิ่งมองมาริสาเขาก็ยิ่งอยากจูบเธอเหลือเกิน แต่เขารู้ว่าเขาทำตรงนี้ไม่ได้ ภรรยาของเขาไม่ชอบการแสดงออกความรักประเจิด
ประเจ
