“ฉันไม่ได้เศร้า” มาริสารีบปฏิเสธอย่างรวดเร็ว ก่อนจะร้องลั่นเมื่อฟลินน์ก้มหน้าลงแนบจูบกับต้นคอของเธอ ปลุกให้ประกายไฟในตัวเธอแล่นแปลบปลาบ แต่แล้ววินาทีต่อมาเธอก็ต้องดิ้นอย่างบ้าคลั่งเมื่อนิ้วใหญ่ของเขาคลืบคลานไปยังสีข้างเธอก่อนที่เขาจะลงมือกลั่นแกล้งเธออย่างร้ายกาจที่สุด ทั้งๆ ที่รู้ว่านั่นคือจุดอ่อนของเธอ! “ฟลินน์คะ! หยุดเดี๋ยวนี้นะ! นี่ อย่าเล่นทีเผลอแบบนี้สิ หยุดจั๊กจี้ฉันได้แล้วก็รู้ว่าฉันบ้าจี้ ฟลินน์คะ!”
หญิงสาวทั้งดิ้น ทั้งร้องห้ามและทั้งหัวเราะจนน้ำตาแทบไหล แต่
ฟลินน์ยังไม่เลิกแกล้งเธอ เขายังจั๊กจี้เธอไม่หยุดจนมาริสาต้องเอาคืนเขาด้วยการฟาดมือลงกับบ่าของเขาซ้ำๆ ก่อนจะกรีดร้องดังลั่นว่าเธอยอมแพ้แล้วฟลินน์ถึงยอมปล่อยมือ หญิงสาวหอบหายใจยาว มองเขาด้วยสายตาขุ่นเคืองผ่านฝ้าน้ำตา แต่ถึงอย่างนั้นบนใบหน้าก็ยังมีรอยยิ้มอย่างเหนื่อยอ่อนแต่งแต้มอยู่
ฟลินน์มองรอยยิ้มภรรยาด้วยสายตาพึงพอใจ “ผมชอบ
