เช้าวันต่อมา
ฟลินน์เดินทางมาถึงจังหวัดที่มาริสาอยู่ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น แต่มันก็เย็นเกินกว่าจะออกเดินทางได้ทันที และเขาก็ไม่แน่ใจว่าคนขับรถจะพาไปถูกไหม สุดท้ายฟลินน์จึงยอมอยู่พักที่โรงแรมที่วรพลจองให้คืนหนึ่ง ก่อนจะติดต่อให้ทางโรงแรมหารถไปส่งเขากับแจ็กสัน บอดี้การ์ดเพียงคนเดียวที่เขายอมให้ติดตามมาเมืองไทยด้วยไปยังจุดหมายปลาย
ทาง
โชคดีที่คนขับรถนั้นพอจะพูดภาษาอังกฤษได้ ฟลินน์กับแจ็กสันจึงไม่ต้องถึงขั้นใช้ภาษามือหรือจ้างล่ามอย่างเร่งด่วน
จากในตัวเมืองไปยังต่างอำเภอหมู่บ้านที่เขาต้องการจะไปใช้เวลาถึงหนึ่งชั่วโมง ในที่สุดรถก็แล่นมาถึงจุดหมายปลายทางหลังจากที่เขามองไปตามทางแล้วเจอแค่ต้นไม้กับภาพทุ่งนาที่เคยเห็นแต่ในสารคดีเท่านั้น
“ที่นี่แหละครับคุณ”
คนขับหันมาบอกอย่างตะกุกตะกักแต่ฟลินน์ก็ฟังรู้เรื่อง ซึ่งแจ็กสัน
ที่นั่งเงียบมาตลอดทางก็เสนอตัวขึ้น
“คุณรออยู่ในรถไหมครับ แล้วเดี๋ยวผมจะลงไ
