“ถ้าอยากเล่นสงครามประสาทกับฉันต่อ ก็เชิญหาเบอร์ใหม่ฉันได้เลย” จากนั้นเธอก็ออกจากบ้านเช่า ตรงไปยังปากซอย แล้วรอคอยการมาถึงของรถคันใหญ่ ตามที่ได้นัดแนะกับกำนันพจน์ไว้
ไม่นานนัก...รถคันดังกล่าวก็แล่นมาจอดตรงหน้าเธอ หญิงสาวเปิดประตูรถด้วยตัวเองแล้วก้าวเข้าไปนั่งข้างคนขับ
“รอนานมั้ย?”
“ไม่นานหรอกค่ะ”
“งั้นเราไปกันเลยนะ” ชายแก่ยิ้มแย้มมีความสุข ขณะสาวพวงมาลัยอย่างชำนาญ นำรถทะยานสู่ถนนสายใหญ่ ซึ่งตรงไปยังจังหวัดใกล้เคียง สถานที่ใช้ในการประชุมวันรุ่งขึ้น
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ”
“หน้าอย่างไหนคะ”
“ก็...ดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจ หรือไม่รู้สึกอึดอัดที่ต้องมากับฉัน”
“อุ๊ย! ไม่ใช่หรอกค่ะ มีเรื่องกวนใจนิดหน่อย แต่ไม่สำคัญอะไรหรอกค่ะ กำนันขับรถไปเถอะค่ะ อีกตั้งไกลกว่าจะถึง”
“พรุ่งนี้เช้าฉันคงประชุมทั้งวัน กลัวเธอจะเบื่อ ฉันเลยเตรียมบัตรเครดิตให้เธอเอาไว้ช็อปปิ้งใบนึง”
หญิงสาวยิ้มพอใจ แต่เธ
