“อะไรอ่ะนาง คลิปอะไร แล้วมันเป็นใคร”
หญิงสาวเงยหน้ามองเพื่อน ด้วยสีหน้าเครียดๆ “เราก็ไม่รู้หรอก แต่ไอ้โรคจิตนี่มันกวนเรามาหลายวันแล้ว เราถึงต้องเปลี่ยนเบอร์ไง”
“เฮ๊ย! มันอันตรายรึเปล่าเนี่ย ที่สำคัญ มันรู้ที่อยู่นางนะ เราว่าแจ้งความดีกว่า”
“ไม่ต้องห่วง เราจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเอง โอ๊ตยังไม่บอกแป้งใช่มั้ย”
“อืม เรากลัวแป้งตกใจน่ะ”
“ดีแล้วล่ะ ขอบใจโอ๊ตมากนะ ยังไงช่วยเก็บเรื่องนี้เป็นความลับให้ด้วยนะ เราไม่อยากให้มันเป็นเรื่องใหญ่อ่ะ”
“อืม ได้” โอ๊ตรับปากแล้วโบกมือลาเธอ ก่อนเดินกลับไปยังห้องนอนส่วนตัวของตนเอง เนื้อนางปิดประตูสนิท เดินกลับไปนั่งที่โต๊ะอ่านหนังสือ เธอเปิดจดหมายฉบับนั้นออกอ่านอีกครั้ง อย่างพิจารณาและตั้งใจที่สุด
“ไอ้โรคจิต...ระวังตัวไว้ให้ดี ฉันไม่ปล่อยแกไว้แน่”
โทรศัพท์ของเธอดังขึ้น เป็นสายจากกำนันพจน์ ซึ่งเป็นเพียงคนเดียวที่มีเบอร์ใหม่ของเธอ หญิงสาวกดรับโทรศัพท์ด
