พรานพยับลืมตาขึ้น แววตาดุดันเปล่งประกาย จ้องมองใบหน้าของเธอนิ่งงัน ก่อนจะไล่มองลงไปยังช่วงล่างกลางลำตัว ตอนนั้นเองที่เขาขมวดคิ้วนิ่วหน้า เหมือนเจออะไรบางอย่าง...
“สวัสดีค่ะน้าพราน” เธอยกมือไหว้พรานพยับ เห็นสายตาสงสัยของเขาก็เริ่มกังวล “มีอะไรหรือคะ”
เขาจ้องมองตรงเนินสวาทของเธอ “ตอนนี้ครูรู้สึกเหมือนโดนสมสู่ตลอดเวลาใช่มั้ย”
เธออ้าปากหวอ เขารู้ได้ไง มองทะลุผ่านเป้ากางเกงได้อย่างนั้นเหรอ “เอ่อ...ก็ประมาณนั้นค่ะ เหมือนมีของแข็งๆกระแทกใส่ตลอด”
เขาพยักหน้า “ของดิ้นได้เหมือนอสรพิษ แล้วก็รู้สึกร้อนรุ่มไปทั้งตัวเหมือนโดนพิษงู”
เธอตาเหลือก “ใช่ค่ะ แสบร้อนเหมือนโดนพิษงู”
“มีคนทำของใส่ครู แอบเอาของๆครูไปทำพิธีลงของอุบาศก์ ปลุกเสือสมิงจอมอาฆาตที่ชอบเสพสมกับมนุษย์ไปหาครู ปลุกต่อมร่านของครูให้ร้อนเหมือนไฟ จนครูทนไม่ไหว ต้องใช้มะเขือยาวมาชำระความใคร่ มาปลดปล่อยตัณหา จากนั้นของๆครูก็จะเน่าเปื่อย น
