'ก็ไม่คิดจะกินฟรี รอไปแต่งดีๆอยู่นี่ไง'
เธอยิ้มรับคำบอกกล่าวอย่างพอใจ หัวใจที่เคยเป็นแผลเหมือนได้รับการดูแลขึ้นมาใหม่ มันรู้สึกดีมากกว่าคำพูดหวานๆเป็นล้านๆคำ และมันก็ทำให้เธอยิ้มได้มากอยู่เหมือนกัน..
"ยอมให้ไปขอดีๆไหมล่ะ นี่พร้อมมากนะบอกก่อน!"
"เหมือนใจร้อน!"
เธอว่าไม่จริงจัง และเห็นท่าทีเขาเป็นแบบนั้น เลยกล้าที่จะพูดออกไป
"อยากมีเมียเป็นตัวเป็นตนไง!"
และคนปากไวก็ยอมรับแต่โดยดี
"ตอนนี้ทั้งชีวิตไม่อยากได้อะไรแล้วนะ.. อยากได้แค่เมีย อยากมีเมียโว้ย!!... "
เขาร้องตะโกนในประโยคส่งท้าย และทำเอาเธอใจหายใจคว่ำอยู่มากเหมือนกัน อยู่ๆก็ตะโกนขึ้นมาซะอย่างนั้น แต่ถึงอย่างนั้น ใบหน้าของเธอก็ยังคงมีรอยยิ้มอยู่ดี และใจดวงน้อยๆก็เต้นถี่เช่นกัน
"เวอร์แล้วตอง สี่ทุ่มนะมึง!"
"ก็แค่อยากประกาศให้โลกเข้าใจ ว่ากูอยากมีเมียแค่ไหน แล้วเมื่อไหร่มึงจะยอมเป็นเมียกูดีๆสักที เมียทางพฤตินัยมึงเป็นของกูไปต
