'ถ้ามึงคิดว่า นั่นคือลูกไอ้ตอง มึงคิดว่า อีนี่จะยอมให้พ่อของลูกมันมายุ่งกับมึงหรอ ไอ้ตองมันจริงจังกับมึงจนถึงขั้นขอแต่ง เรื่องที่มึงคิดในใจ ไม่มีทางเป็นจริง ไอ้ตองมันรักแค่มึง กูบอกแทนมันให้เลย!' เพราะคำพูดประโยคนั้น ทำให้เธอพยายามละเรื่องที่สร้างความหนักใจ และยอมกลับไปเผชิญโลกแห่งความจริงตามเดิม! ทันทีที่เธอตัดสินใจกลับ เธอก็ทำตามที่รับปาก โดยการพาตัวเองไปที่บ้านหลังนั้น ตามคำสัญญา! "เชิญข้างในเถอะครับ!" ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยปากถาม คนที่อ้างตัวว่าเป็นผู้จัดการร้านคนนั้น ก็ผายมือเชิญเธอไปหาเจ้านายของเขาทันที นายคนนั้นปั้นรอยยิ้มส่งมาให้ และเธอก็เลือกที่จะยิ้มกลับตามมารยาททั่วไป ช่างไม่เหมือนกับวันแรกที่ได้เจอกันสักนิดเลย "นานมาก.." คนรอลากเสียงยาว เธอเห็นเขานั่งมองบางสิ่งบางอย่าง ผ่านทางหน้าจอคอมพิวเตอร์ พอเจอเธอ เขาก็เงยหน้าขึ้นมาหา แต่ทว่าใบหน้าของเขาเหมือนคนที่กำลังหงุดหงิด