"ก็ในเมื่อไอ้ตองมันมั่นใจแบบนี้ เราก็ควรเชื่อใจมันสิจี เราควรตัดประเด็นลูกไอ้ตองทิ้งโดยไว และมาไขข้อสงสัยกันต่อ ว่าที่มาของตุ๊กตาเด็กผี มันคืออะไร... "
จีจ้าหันไปมองที่ใบหน้าของคนที่เธอกำลังคบหาอย่างเก่า เขามองเธอตาละห้อย เสมือนกับรอคอย ว่าเธอจะตอบออกมาแบบไหน แล้วสุดท้าย เธอก็เลือกที่จะพยักหน้ากลับไป จากนั้นคนคอยก็ยิ้มได้ในทันที ถึงจะไม่ใช่รอยยิ้มที่เวอร์วังอะไรมากมาย แต่เธอก็รับรู้ ว่าเขากำลังสบายใจ..
"คำว่า.. ฆ่าหนูทำไม.. มันตีความหมายได้ไม่เยอะนะโว้ย เป็นไปได้ไหม ว่าตอนนั้น อีเตยมันจะท้องจริง.. แต่ไปเอาเด็กออก"
แตงโมเสนอความเห็นขึ้นใหม่ แต่ครั้งนี้ คนที่นั่งเงียบอยู่นาน เลือกที่จะเสนอความเห็นออกไปบ้าง
"ฆ่าหนูทำไม มันเป็นประโยคที่เหมือนถูกกระทำ โกรธ น้อยใจ เสียใจ อาฆาตประมาณนั้นไหมโม ไม่น่าจะเป็นแบบที่มึงเดารึเปล่า.."
"เออจริง กูเห็นด้วยกับมึงนะตอง ไม่น่าใช่การไปเอาเด็กออกหรอก แล้
