เธอยินยอมให้เขาปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกจากร่าง แม้จะเกร็งๆอยู่บ้าง แต่ว่าครั้งนี้เธอกลับเต็มใจ ไม่ต้องมีใครบังคับใคร แม้อีกคนจะแสดงความอยากได้จนออกนอกหน้าออกมามากแค่ไหนก็ตาม!
"มือมึงสั่น"
พอเธอหลุดคำนั้น อีกคนก็เลื่อนสายตามาจับจ้องที่ใบหน้า หลังจากเมื่อครู่เขาใช้มันเพื่อพิจารณา ว่าจะปลดตรงไหนก่อนดี
"ปิดไฟไหม.."
เธอถามขึ้นใหม่ ยอมรับสุดใจ ว่าเธอก็ยังมีหลงเหลือความอาย แม้จะเคยๆกันมาแล้วอย่างนั้นก็ตาม
"ทำไมอ่ะ มึงอายหรอ.."
ถึงคราวที่เขาถามขึ้นบ้าง เขาเคลื่อนกายเพื่อใช้ริมฝีปากจุมพิตที่หน้าผากมนเบาๆ และใช้กายคร่อมอยู่บนกายสาว พร้อมกับใช้แขนของตัวเองรั้งน้ำหนักเอาไว้ เพราะไม่อยากให้เธอรู้สึกหนักหรือว่าอึดอัดจนเกินไป
"กูไม่ได้อาย แต่มึงน่ะมือสั่น.. มึงเกร็งหรอ.."
"อืม.."
คนบนร่างยอมรับออกมาเสียง่ายๆ เขาใช้มือข้างที่ว่าง สัมผัสใบหน้าของเธออย่างแผ่วเบา จับตรงนั้น แตะตรงนี้ เหมือนสิ่ง
