เช้าวันใหม่...ทันทีที่ฉันลืมตาขึ้น มองไปข้างๆ ก็เจอกับคุณป๋าที่นอนฟุบหน้าลงตรงมือของฉัน ภาพนี้ทำให้ฉันเผยยิ้มออกมาอย่างไม่อาจกลั้นไว้ได้
เมื่อคืนคุณป๋าไม่ยอมนอน เพราะกลัวว่าฉันจะนอนดิ้น บอกว่าจะรอดูให้แน่ใจก่อน เมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคน ทำให้คุณป๋าใจเย็นขึ้นมากกว่าเดิมเยอะเลย ไม่อารมณ์ร้อนเหมือนก่อนหน้านี้
แกร็ก คลืด~ เสียงประตูห้องถูกเปิดเข้ามา พร้อมกับเสียงล้อรถเข็น ชวนให้ฉันหันไปมองว่าใครกันที่เป็นคนเปิดประตูเข้ามาในห้อง
“ตื่นเช้าจังเลยนะคะ ^_^” คุณพยาบาลคนสวยเอ่ยทักทายด้วยรอยยิ้มที่แสนจะเป็นมิตร “เดี๋ยวขอตรวจหน่อยนะคะ”
“ค่ะ ได้ค่ะ” เมื่อตอบพยาบาลเสร็จฉันก็มองคุณป๋าที่กำลังหลับอยู่ ก่อนจะกระตุกแขนข้างที่คุณป๋านอนทับอยู่เบาๆ เพื่อเป็นการปลุกให้คุณป๋าตื่น และมันก็ได้ผล
คุณป๋าค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาทั้งที่ยังไม่ลืมตา ก่อนจะยกมือขึ้นมายีผมตัวเองจนยุ่งเยิงไปหมด แต่ถึงอย่างนั้น
