ช่วงสายที่ผับไนท์
ครืด ครืด!!
เสียงโทรศัพท์ชายหนุ่มที่วางไว้ตรงหัวเตียงสั่นและมีข้อความแจ้งเตือนเด้งขึ้น มือหนาเลื่อนเปิดดูจึงเห็นเป็นกลุ่มไลน์เพื่อนสนิทแชทเข้ามา
ไนท์ : เอาไปกี่น้ำแล้ว เมื่อคืนกุแอบได้ยินเสียงแว่ว ๆ เข้ากูหูด้วย
เจฟ : มึงก็พูดเกินไปไอไนท์ ถ้าเสียงเล็ดลอดมาให้มึงได้ยิน กูว่าช่วงล่างคงพังแล้วละมึง เพราะมันเป็นห้องเก็บเสียง ^^
เคลวิน : พวกมึงอยากตายไหม
เจฟ : ส่งสติกเกอร์วิ่งหนี
ไนท์ : ส่งรูปอิโมจิกลัวตกใจ
เคลวินเก็บโทรศัพท์และจ้องมองสาวร่างบางที่นอนหลับตาพริ้มอย่างน่ารักจมูกโด่งปากเล็กจิ้มลิ้มที่ส่งเสียงเจื้อยแจ้วตอนนี้ปิดสนิท นอนหายใจอย่างสม่ำเสมอบ่งบอกว่าคนตรงหน้าหลับสนิท
ชายหนุ่มลุกขึ้นและใส่เสื้อผ้าเพื่อลงไปข้างล่างเพื่อมาหาอะไรให้หญิงร่างบางทาน เมื่อตื่นนอนเธอคงหิวน่าดู
ผ่านไปสักพักไอรีนขยับตัวที่เมื่อยขบไปมา สายตาที่ปรับแสงสว่างได้แล้วก็หันสายหันขวาไม่เจอชาย
