คนโดนจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว ร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจ
ทว่าไม่ทันได้กรีดร้อง ก็มีอันต้องชะงักค้างเพราะฝ่ามือใหญ่เอื้อมมาปิดปากหล่อนเอาไว้เสียก่อน
“อย่าร้อง... นี่ลุงเอง... ”
เสียงกระเส่ากระซิบข้างหู ลีนาโล่งใจ อาการขัดขืนค่อยๆ คลายลง หล่อนจดจำกลิ่นเหงื่อกลิ่นกายของลุงเข้มได้ไม่ลืม
แม้จะเป็นเพียงความใกล้ชิดในช่วงสั้นๆ เพียงไม่กี่วัน หากสัมพันธ์สวาทสุดเร่าร้อน ก็ทำให้สาวน้อยลีนาจดจำได้แม้กระทั่งลมหายใจร้อนๆ ของคนข้างหลัง ที่กำลังรินรดต้นคอของหล่อนอย่างจงใจปลุกเร้า ทำเอาซ่านสยิว เกิดอาการแก้มร้อนวูบวาบขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“ลุงคิดถึงคุณหนูเหลือเกิน”
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วมาก ลีนามารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ร่างของหล่อนถูกรวบรั้งเข้ามาหลบหลังเหลี่ยมเสาคอนกรีตหลังบ้าน
“ให้ผมชื่นใจคุณหนูนะครับ”
เสียงของลุงเข้มกระเส่าสั่นไปด้วยความปรารถนาร้อนแรงอยากร่วมรัก
“ตรงนี้เลยหรือคะ”
ถามเสียงแผ่วเพรา
