“ลิซบอร์น...ฟังนะ...รีบตรวจสอบกลับไปที่ธนาคารในแฟร์แบงค์เดี๋ยวนี้ว่าใครเป็นคนโอนเงินจำนวนนั้นเข้ามาในบัญชีของผม นี่เป็นเรื่องเร่งด่วนมาก คุณต้องรีบตรวจสอบและแจ้งกลับมาให้ผมทราบภายในห้านาทีนี้”
เลขาของเขารับคำก่อนสัญญาณจะเงียบหายไป เฮเดนกุมโทรศัพท์ในมือแน่นและเอนหลังกับเบาะ ขณะเริ่มรู้สึกโล่งใจราวกับตายแล้วเกิดใหม่อีกหน
“ได้ข่าวแล้วเหรอครับนาย?”
เจอร์ราดถามขณะมือบังคับพวงมาลัยรถ เฮเดนเผยรอยยิ้มออกมาเล็กน้อย
“ข่าวนี้มาจากแฟร์แบงค์ ถ้าใช่เธอจริง ๆ...ฉันก็เข้าใกล้เธอเข้าไปทุกขณะแล้ว”
ชายหนุ่มหลับตาลงและคิดถึงคำพูดของมาร์คก่อนหมดเวลาเยี่ยมในเรือนจำ ทุกคำพูดที่เขาจดจำฝังแน่นในสำนึก
“เฮเดน...สิ่งที่ฉันจะบอกแกต่อไปนี้ ไม่ว่าแกจะเชื่อหรือไม่แต่ฉันสาบานได้ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ฉันจะเอามาล้อเล่นกับชีวิตของน้องสาวฉันเป็นอันขาด ตอนที่แกจับฉันเข้าคุก ตอนนั้นฉันบอกให้มิ้มหนีไป และฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว
