“อย่ากังวลไปเลย ผมนัดหมอเฉพาะทางให้คุณไว้แล้ว”
“จะเป็นการรบกวนคุณมากไปหรือเปล่าคะ”
“ครั้งนี้คุณเจ็บมาก ผมรู้ว่าคุณไม่ได้แกล้งเจ็บ”
“มีคนแกล้งเจ็บด้วยหราคะ คุณลุงเฮเดน”
ไอสวรรค์ถามประสาซื่อและเอียงหน้ามองคนถูกถามอย่างไม่เข้าใจ เฮเดนยิ้มให้และดึงมือเล็ก ๆ นั้นมากุมไว้อย่างเอ็นดู
“มีสิจ๊ะ...บางคนไม่เจ็บมากแต่ก็บอกว่าเจ็บมาก”
“แสดงว่าเขาโกหกใช่มั้ยคะ”
“ใช่”
“แต่มีมี๊ไม่โกหก มีมี๊เจ็บจริง ๆ นะคะ”
“คุณลุงเชื่อจ้ะว่ามีมี๊ของหนู...เจ็บจริง ๆ”
ชายหนุ่มกล่าวเสียงเบาขณะช้อนตามองหญิงสาวที่จ้องตอบเขาด้วยแววตาที่เหมือนอยากบอกว่าขอบคุณ มนัสวีกลืนก้อนแข็งกลับเข้าไปในอก เป็นครั้งแรกที่เธอมองเห็นความอ่อนโยนฉายออกมาจากนัยน์ตาสีน้ำตาลประดุจอำพันลึกล้ำคู่นั้น เธอรู้สึกอบอุ่นและหนาวเยือกขึ้นมาในเวลาเดียวกันเมื่อความตั้งใจมั่นและแน่วแน่ในความคิดบางอย่างพลุ่งพล่านขึ้นมาเหนือจิตสำนึก
“คุณลุงเฮเดนขา..
