“เพชรลดา คืนนี้เธอโดนจัดหนักแน่” เขาตะโกนไล่หลังแต่ไม่มีใครได้ยิน ตรงนั้นเหลือแต่เขาคนเดียว มาเฟียหนุ่มจำต้องปีนขึ้นจากสระด้วยกายล่อนจ้อน แล้วเดินเอามือปิดส่วนสงวนเข้าบ้านอย่างเจ็บใจ
คฤหาสน์คาร์เตอร์
อีกฟากหนึ่ง ลิลลี่ปรือตาตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย เธอรู้สึกตาพร่า ปากคอแห้งผาก จนต้องร้องครางออกมาเบาๆ ทำไมรู้สึกเหมือนได้หลับลึก แล้วที่นี่คือที่ไหนกัน ลิลลี่พยายามทบทวนความจำ แต่มือร้อนๆ ของใครบางคนก็มาประคองแผ่นหลังเธอให้ยกตัวขึ้น
“คุณดีแลน” เสียงหวานครางแผ่วเบา มองคนที่พยุงตัวเองขึ้น
ดีแลนยิ้มกว้าง เขานั่งเฝ้าเธอทั้งคืนไม่ได้ลุกไปไหนเลย พอเธอตื่นขึ้นมาเขาถึงรู้ว่าตัวเองเฝ้ารอสิ่งนี้มาตลอดหนึ่งคืน คือการได้เห็นเธอลืมตาขึ้นมามองเขาอีกครั้ง
“ดื่มน้ำก่อนสิ เธอหลับไปหนึ่งวันเต็มๆ เลยรู้ไหม”
ลิลลี่ดูดน้ำจากหลอดช้าๆ แล้วคืนแก้วให้เขา ดีแลนรับแก้วไปวางบนโต๊ะแล้วประคองแผ่นหลังบางให้นอนลงตามเด
