ฉันกับไหมแก้วถูกจับแยกออกมาจากกัน ต่างคนต่างก็ทำแผลของตัวเอง ฉันน่ะไม่เท่าไหร่หรอกเพราะโมโหจนลืมตัวเลยใส่ไม่ยั้งมือ ถึงตอนนี้ก็ยังโมโหอยู่
"พวกเธอเป็นอะไรกันเนี่ย ทำไมต้องตบตีกันขนาดนี้ด้วย เป็นเพื่อนกันนะ!"
"นั่นสิหนึ่งไหม ทะเลาะอะไรกัน ทำไมถึงทำกันขนาดนี้"
"ตอนนี้อาจารย์ก็กลับกันหมดแล้ว คงต้องรอดูพรุ่งนี้แหละ ว่าอาจารย์จะเรียกเข้าพบไหม"
"จริงๆ พวกเราก็ไม่ได้อยากให้เรื่องมันถึงอาจารย์นะ แต่คนเห็นกันเยอะแยะแถมตรงนี้ก็ยังมีกล้องวงจรปิดด้วย"
ฉันกับไหมกำลังถูกเพื่อนๆ คนอื่นรุมต่อว่า มันก็ไม่แปลกหรอก เพราะเราสองคนเป็นเพื่อนกัน เป็นเพื่อนสนิทกันด้วย ไม่มีใครคิดว่าเราสองคนจะทะเลาะกันขนาดนี้ ฉันเองก็ไม่คิดเหมือนกันแหละ
"ไม่เป็นไร เป็นไงก็เป็นกัน ฉันจะกลับแล้ว" พูดจบฉันก็ลุกยืนขึ้น กระชับสายกระเป๋าสะพายของตัวเอง ก่อนจะหันไปมองที่ไหมแก้ว สภาพดูไม่ได้เลยแฮะ หน้าตามีแต่รอยเล็บของฉัน แถมผ
