เวลาต่อมา
ช่วงปิดเทอมฉันกลับมาที่บ้านเหมือนอย่างทุกปีที่เคยทำ ฉันบอกกับคุณเสือแล้วล่ะว่าจะกลับบ้าน แต่กว่าจะกลับเข้าเมืองอีกทีก็ช่วงใกล้เปิดเทอมโน่นเลย ฉันคิดถึงพ่อแม่คิดถึงยาย คิดถึงชีวิตที่เรียบง่ายไม่วุ่นวายของที่นี่
"น้ำหนึ่ง"
"จ๋าแม่"
"อยู่ตรงไหนลูก ช่วยหยิบหอมใหญ่ในตู้ให้แม่หน่อย"
"ได้ค่ะ แป๊บนึงนะคะแม่"
เวลาฉันกลับมาแม่จะชอบทำของที่ฉันชอบให้กินแทบทุกวัน ได้กินกับข้าวฝีมือแม่คือที่สุดแล้ว มันมีความสุขมากเลย ทุกครั้งที่กลับมามันทำให้ฉันไม่อยากจะกลับไปอีกเลย มันไม่ต้องเจอเรื่องวุ่นวายเหมือนที่โน่น
"ได้แล้วค่ะแม่"
"ขอบใจจ้ะ"
"แม่ขา..."
"หืม.."
"หนึ่งมีความสุขจัง" ฉันเข้าไปกอดแม่จากด้านหลัง ชอบจังเวลาได้อยู่แบบนี้
"หนึ่งลูกแม่ทำกับข้าวอยู่ เดี๋ยวตัวเหม็นนะ"
"หนึ่งรักแม่"
"ไปเดินเล่นในสวนไป เดี๋ยวเสร็จแล้วแม่จะเรียก"
"ก็ได้ค่ะ"
บ้านของฉันมีสวนเล็กๆ ด้วย พื้
