ห้างสรรพสินค้า
หลังเลิกเรียนไม่รู้จะไปไหนฉันก็มาเดินเล่น แล้วดันมาเดินเล่นที่โซนของแบรนด์เนมซะด้วยนะ เงินก็ไม่มี แต่ดันอยากมาเดินเล่น ฉันไม่รู้จะไปที่ไหน ไม่รู้จะไปหาใคร อีกอย่างมันก็ไม่ใช่วันหยุดเสาร์อาทิตย์ด้วย
ก็แค่นักศึกษาที่ยังขอเงินเดือนจากพ่อแม่อยู่เลย ฉันคงต้องหางานพาร์ทไทม์ทำบ้างซะแล้วสิ
ขณะที่กำลังเดินเล่นอยู่นั้น ฉันก็ต้องชะงัก เมื่อได้เจอกับใครบางคน ที่ดันเดินมาจ๊ะเอ๋กันพอดี
"คุณเสือ..." ฉันพึมพำออกมาแผ่วเบา มองคนตรงหน้าอย่างงงๆ เข้ามากับผู้หญิงคนนึง ผู้หญิงที่สวยมากๆ และการแต่งตัวก็สวยสมหน้าตาด้วยแหละ
แต่ทำไมเขาถึงทำหน้าตาแบบนั้นกับฉันล่ะ ทำอย่างกับว่าไม่รู้จักกันอย่างนั้นแหละ
"รู้จักเหรอคะ?" ผู้หญิงคนข้างๆ ถาม ถึงจะได้ยินไม่ชัด แต่ก็ได้ยินทุกคำ
"ไม่..." เป็นการตอบกลับแบบไร้เยื่อใยเอามากๆ แค่คำว่าไม่คำเดียว ทำไมถึงเล่นเอาหัวใจของฉันหล่นวูบไปเลยล่ะ
"รีบไปกันเถอะ
