“คนเจ้าเล่ห์ต่อรองแต่ละทีตัวเองไม่เคยขาดทุนเลยนะ”
มินตรายกมือขึ้นจิ้มแผงหน้าอกที่แข็งแกร่งของเขาแรงด้วยความโมโหระคนหมั่นไส้ในขณะที่กรรฐ์รีบเก็บสายตาเจ้าเล่ห์และเผยยิ้มหวานให้มินตราเพื่อให้เธอหายขุ่นเคืองใจ
“ใครบอกว่าพี่กรรฐ์ไม่เคยขาดทุนใครกันที่ชอบทำตัวเป็นหมาน้อยแยกเขี้ยวแล้วกัดพี่กรรฐ์ไปทั้งเนื้อทั้งตัวจนช้ำไปหมดใครน้า ?”
แก้มสองข้างของมินตราพลันขึ้นสีแดงระเรื่อด้วยความอับอายในช่วงเวลาที่ลมหายใจหอบกระเส่าร่างกายเหมือนถูกกองเพลิงแผดเผามินตราคิดแต่เพียงว่าอยากจะกัดคนข้างๆเพื่อให้ความรู้สึกนั้นจางหายไปคิดไม่ถึงเลยว่าพอถึงตอนจบตามร่างกายของกรรฐ์จะเต็มไปด้วยรอยฟันของเธอ
“ต่อไปมีนไม่ได้ทำแล้วได้ปะล่ะ ? ส่วน 5 ก็ลดเหลือแค่ 3”
มินตราพยายามระงับความโมโหและเงยหน้าขึ้นต่อรองกับกรรฐ์ที่รีบยื่นมือมาบีบแก้มของเธอเบาๆด้วยความรักใคร่เอ็นดู
“สายไปแล้วคนสวยเสือกางเล็บรอตะครุบเหยื่อแล้วไม่คืนคำ”
มิน
