“พี่คุยกับมีนไม่ได้คุเธอ”
“แต่ควีนอยากตอบแทนนี่คะ ไม่ได้เหรอคะ ? เพื่อนกันตอบแทนกันมีถมไปหรือว่าพี่แพทไม่มีเพื่อนปากถึงได้คอยพูดหาเรื่องคนอื่นไปทั่ว”
“นังควีนแกว่าใครมีมีเพื่อนที่ยืนอยู่ข้างหลังฉันผีหรือไง ?”
“อุ้ยตาย ! คนเหรอคะแพทก็นึกว่าผีที่คอยติดตามสัมภเวสีเร่ร่อนที่คอยมาหลอกหลอนคนขอส่วนบุญอย่างพี่ซะอีก”
“นังควีน!!”
“เออ กูเองมึงจะทำไมถ้าพูดไม่เป็นก็หุบปากไปเปิดปากมาทีเหมือนเหมือนน้ำคลองแถวสลัมไม่มีผิดทั้งบูดทั้งเน่าจนแทบทนฟังไม่ไหว”
ควีนปัดมือลูกขึ้นเท้าเอวชี้หน้าควีนด้วยสีหน้าเกรี้ยวกราดพวกเธออยู่ของเธอดีๆนางรุ่นพี่คนนี้เป็นบ้าอะไรถึงได้คอยหาเรื่องพูดจาเหน็บมินตรามาตลอดถ้าไม่ชอบใจที่คนจับมินตรากั้บพี่คณินจิ้นกันก็ไปวีนไอ้ตัวต้นเรื่องโน่นไม่ใช่มาแอบจิกกัดทั้งต่อหน้าและลับหลังเพื่อนเธอแบบนี้
“ควีนใจเย็น”
มินตราที่นั่งใกล้ควีนที่สุดยกมือขึ้นดึงมือควีนให้นั่งลงแต่ควีนกลับส่ายหน้า
