“มีน...เอ่อ หน้ามีน”
“พี่เอื้อยรออยู่ตรงนี้ก่อนนะคะมีนขอไปเติมหน้าแปบหนึ่ง”
มินตราสูดลมหายใจเข้าลึกพยายามกล้ำกลืนทุกความรู้สึกกลับคืนลงไปก่อนที่เธอจะเผยรอยยิ้มสดใสให้กับตนเองแล้วเดินไปทางห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลเพื่อจัดการรอยแดงบนใบหน้าที่มองเห็นด้วยตาเปล่าอย่างชัดเจนผ่านไปไม่ถึงสิบนาทีมินตราก็เดินออกมาจากห้องน้ำตลอดทางที่เดินผ่านมาบนใบหน้าของเธอแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มหวานละมุนพร้อมก้มหัวโค้งตัวทักทายแฟนคลับอย่างไม่ถือตัวทำให้เธอได้รับเสียงชื่นชมตามหลังมาตลอดทาง
“เข้าไปข้างในกันเถอะค่ะ”
เอื้อยถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าดวงตาที่แดงก่ำใบหน้าที่เศร้าหมองถูกรอยยิ้มหวานละมุนของมินตราปกปิดเอาไว้อย่างมิดชิดก่อนที่ทั้งสองจะเดินเคียงคู่กันเข้าไปในงานพร้อมพูดคุยหัวเราะเสียงใสราวกับว่าเรื่องราวก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ในขณะที่สถานการณ์ฝั่งมินตรากำลังกลับคืนสู่สภาวะปกติทางด้านกรรฐ์กลับกำลังเ
