หลายวันผ่านไป
เนื่องจากความเหนื่อยล้าแถมยังเพิ่งผ่านพ้นสถานการณ์ต่างๆ มา พราวเองก็อยากพักเต็มที่เธอแพ็กกระเป๋าแล้วเดินทางข้ามจังหวัดไปเที่ยวยังทะเลที่อยู่ห่างไกลซึ่งเป็นเกาะที่มีผู้คนไม่มากมาย
ทะเล ท้องฟ้า สายน้ำ
ทุกอย่างสงบเยือกเย็น มีวงดนตรีมีซุ้มขายของ และ ร้านอาหาร คุณหมอไม่นอนโรงแรมเขาเลือกจองบ้านพักพูลวิลล่าที่มีความเป็นส่วนตัวกำแพงสูงกั้นรอบทิศทาง
พราวเลือกใส่ชุดบิกินี่ตัวจิ๋วสีส้มจี๊ดร้อนแรงยิ่งกว่าพระอาทิตย์ ทั้งคู่เดินเรียบชายหาดแต่เนื่องด้วยผิวขาวแถมหุ่นยังมีส่วนเว้าโค้งสวยงาม หนุ่มๆ ต่างจ้องมองตาเป็นมัน
"อุ๊ยยย อะไรคะ" เสื้อรูปต้นมะพร้าวฮาวายถูกนำมาคลุมไหล่ปิดความสวยงาม "ไม่เอาร้อน"
"ก็ร้อนไงถึงต้องคลุม"
"ไม่เอาค่ะมาทะเลก็ต้องอวดหุ่น"
"เธอมีสามีแล้วนะควรให้เกียรติบ้างสิ"
"แล้วใครจะทราบคะ..ไม่ได้เอาป้ายทะเบียนสมรสมาคล้องคอประกาศไว้สักหน่อย"
พรึ่บ
ความดื้อรั้นยังคงไม่
