สุดท้าย ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่จึงหยิบกระดาษพร้อมปากกาเขียนสถานที่พักของผู้ชายที่เธอขอ
หลังเลิกงานตอนเย็นพราวขึ้นแท็กซี่เพื่อตรงดิ่งไปหาชายหนุ่มที่สามีกล่าวหาว่าเป็นชู้รักของเธอทันที
คอนโดย่านนอกเมือง ซึ่งก็ไม่ไกลจากสถานที่ของพี่สาวที่ประสบอุบัติเหตุ
กริ่ง
เสียงกริ่งดังขึ้นเพียงชั่วครู่ประตูก็เปิดออก ใบหน้าหนุ่มวัยละอ่อนตกใจ
"พี่พริ้ม!!"
เขาสวมกอดเธอทันทีอ้อมกอดนี้รับรู้ได้ถึงความอบอุ่นโหยหาเสียงสะอื้นปนน้ำตาพูดสั่น "พี่หายไปไหนมาผมโทรศัพท์ไปหาก็ไม่สามารถติดต่อได้ รู้ไหมว่าผมเป็นห่วงแค่ไหน"
พราวใช้มือผลักดันเขาออกก่อนที่จะได้รับคำเชิญชวนให้เข้ามานั่งอยู่ในห้องโซฟาเล็กริมระเบียง
"อะไรนะ? พี่ประสบอุบัติเหตุ" น้ำเสียงเขาดูตกใจก่อนที่จะหยิบน้ำดื่มมาวางไว้ให้ตามมารยาท "ทำไมพี่ไม่โทรมาบอกผม"
"คือ..ฉันจำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่นาย"
สรรพนามที่เปลี่ยนไปทำให้เขาเชื่อทันที ปกติพริ้มจะเรียกชื
