โต๊ะเสือ21.00น.
"พวกมึงแม่งหายกันไปไหนมาสองคู่เลยวะ" ซันบ่น
“เดินเที่ยว” เสือกับโค้กพูดขึ้นมาพร้อมกันโดยบังเอิญ
“อีโฉมงาม เรากลับกันเถอะ” นานาหันไปถามโฉมงาม
“เออๆ ก็มืดแล้วอะเนาะ” โฉมงามเองก็เห็นด้วย
หมับ ดึงแขนโฉมงามนั่งตัก
“ยังไม่หายคิดถึงเลย...” เสือกอดสาวน้อยแน่น
“มึงจะไปนอนกับพี่เสือก็ได้นะ แม่มึงไปต่างจังหวัดนิ”
"หืมมม อีนานา อีเวร!" โฉมงามตวาดเบาๆ
“อ้าววว! เเล้วมึงไม่เห็นบอกกู จ้องหน้าโฉมงาม” เสือจ้องตาเขม็ง
“ก็จะบอกตอนคุยโทรศัพท์กันคืนนี้ไง” สาวน้อยรีบแก้ตัว
“มึงกลัวกูไปนอนด้วยเหรออีโฉมงาม!” เขารีบถามเสียงแข็ง
“จะกลัวพี่ทำไม.....อย่าหาเรื่อง”
“หลงตัวเอง!! กูไม่ไปตามนอนกับมึงทุกที่หรอก” เสือทำหน้าหยิ่งๆใส่
"เออๆงั้นไปละ ลาแล้วนะคะพี่ๆ" โฉมงามรีบลุกเดินออกไปพร้อมนานา
อึก อึก อึกๆๆ โค้กดื่มเหล้าต่ออย่างหนักหน่วง
“เป็นไรไอ้โค้ก??แดกเหล้าเหมือนเมียตาย....อ๋อลืมมึงไม่มีเม
