โฉมงามถึงบ้านทันเที่ยงคืนแบบเส้นยาแดงผ่าแปด รอดตายจากเงื้อมมือของแม่อย่างหวุดหวิด จากนั้นเธอก็หยุดพักอยู่บ้าน1อาทิตย์ก่อนต้องไปเข้าค่ายกับมหาวิทยาลัย
หลายวันต่อ
"ไปเข้าค่าย3วันมึงเตรียมของไปให้ครบนะ" เรไรพูดสั่งลูกสาว
"จ้ะแม่ รู้แล้วๆๆเข้าค่ายทะเล2คืน3วัน"
"น้องๆคนไหนยังโสดให้ยืนขึ้น ใครไม่โสดนั่งลงเพราะเราจะเล่นเกมถึงเนื้อถึงตัววันพรุ่งนี้ จะได้ไม่มีปัญหานะครับ" รุ่นพี่ปี4พูดบอกผ่านโทรโข่ง
"อีโฉมงามอย่างงี้มึงก็ไม่ได้ยืนอะดิ อิอิ" นานายื่นหน้ามากระซิบแซว
"ไม่ได้! กูต้องยืนดิ"
"พี่เสือไม่เอามึงตายเหรอวะ"
"วุ้วววว" โฉมงามทำท่าคิดหนักเพราะกลัวมีปัญหากับเสือ ส่วนเสือตอนนี้ก็นั่งจ้องหน้าเธออยู่ห่างๆ
"แล้วรุ่นพี่ล่ะคะ? ถ้ารุ่นพี่มีแฟนแล้วมาเล่นเกมจะไม่เป็นไรหรอ" นักศึกษาปี1คนหนึ่งเอ่ยถาม
"ไม่เป็นไร ถือว่าโตละ ไปเคลียร์กันเอง55555555"
"แบบนี้ไม่แฟร์นิหว่า" นานาหันไปกระซิบกับโฉมงาม
จ
