หลังสอบเสร็จใกล้ปิดเทอม 2
"ร้อนฉิบหายใส่เสื้อแขนยาวซะมิดเลยนะอีโฉมงาม" นานาพูดดัง
ซู๊บบบบ โฉมงามดูดน้ำอัดลมก่อนจะตอบอย่างเซ็งๆ
“แม่กูอะดิตีซะยับมีแต่รอย ถ้าพี่เสือรู้ว่ากูไม่ได้ไปรำแก้บนนะ กูโดนด่าแน่!!”
ตึกๆๆ เสียงเดินของใครบางดังเข้ามา
"โฉมงาม ไม่เจอกันเลยนะ มึงป่วยเหรอ ร้อนจะตายห่า ใส่เสื้อเเขนยาวมิดชิดเลย" เป็นเสือที่เดินเข้ามาทักทาย
“ใช่ค่ะ ไข้หวัด...โคโรน่า” นานารีบตอบแทนแบบขำๆ
“อีสัส!! ไม่ใช่ ป่วยเฉยๆค่ะ” โฉมงามพูดขึ้นขณะกลอกตาใส่นานา
“พอดีกูดูข่าว เห็นระบาดกูเลยนึกว่ามึงเป็น”
“อีฉิบหาย! เดี๋ยวกูก็โดนจับไปเขตกักกัน”
“มีพิรุจนะ ไม่ได้เตี๋ยมกันมาสิท่า ฮ่าๆๆ” อยู่ดีๆโค้กก็พูดขึ้นมาลอยๆ
ควับ เสือกับโฉมงามหันหน้าปะทะสายตากันอย่างพร้อมเพรียง
"ไอ้พี่โค้ก มึงจะมาฉลาดอะไรตอนนี้วะ" นานาพึมพำเบาๆ
“มึงมีอะไรปิดบังกูหรือเปล่า” เสือพูดจ้องหน้าโฉมงามเขม็ง
“ไม่มีค่ะ! ไม่มีเลยพี่เสือ ก
