ก๊อก! ก๊อก!
ระหว่างนั้นเสียงเคาะประตูห้องเขาก็ดังขึ้น ร่างสูงเดินไปเปิดประตูเพราะกลัวว่าคนตัวเล็กจะได้ยินแล้วตื่นขึ้นมา
ทันทีที่ประตูเปิดออกก็พบกับองศาที่ยืนอยู่หน้าห้องพัก “มีอะไร”
“กูเห็นมึงว่าไม่กลับเข้าไปปาร์ตี้ เลยเดินมาดูหน่อย”
“เห็นแล้วก็กลับไป”
“เจ้าขาอยู่กับมึงใช่มั้ย”
“ถามทำไม”
“เพื่อนๆ น้องเขาเป็นห่วง”
“เพื่อนน้องหรือว่ามึงกันแน่”
“กูเห็นนะว่ามึงแอบมองตามน้องตลอด”
“แล้ว??”
“มึงไม่ได้ทำร้ายน้องใช่มั้ย”
“ทำหรือไม่ทำมันเรื่องของกู ส่วนมึงกลับไปซะ ไปดูแลคู่หมั้นของมึงให้ดี อีกไม่กี่ก็จะหมั้นแล้วอย่าให้มีปัญหา” ว่าจบเปลวไฟก็ดันประตูปิดเข้า แต่องศาเอาขาดันไว้ซะก่อน
“กูแค่จะบอกมึงว่า กูไม่ได้จะอะไรกับเจ้าขาแล้ว เพราะฉะนั้นไม่ว่ามึงจะทำอะไรอยู่ก็ตาม กูขอให้มึงหยุดซะ อย่าทำร้ายน้องเลยกูขอ”
“มึงรู้มั้ย” เปลวไฟเว้นช่วงคนตัวสูงยืนเท้าสะเอวมององศาด้วยสายตากวนๆ “ยิ่งมึงแสดงออกว่
