EP 9 ไม่รัก
ตอนนี้เลิฟกำลังเมาพอประมาณผมจึงลากเธอกลับทันทีก่อนจะเมามากจนซ้อนมอไซค์กลับไม่ได้ เอาจริง ๆ ก็นอนทที่โฮลเทลของไอ้คินได้แต่ผมอยากกลับบ้านมากกว่า พรุ่งนี้วันหยุดจะได้นอนยาว ๆ ตื่นเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้น แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ยอมกลับง่าย ๆ ดิ้นหลุดจากมือผมไปก็ไปเต้นอยู่กับสีไม้ กับสีไม้ผมไม่หึงครับรู้จักกันมาจากค่ายอาสาข้อดีคือ สีไม้เป็นคนไม่แตะเนื้อต้องตัวเพื่อนผู้หญิงแม้ว่าสีไม้จะเป็น..ก็ตาม
SM : มึงกลับได้แล้วพี่กัสจ้องตาขวางอยู่
Lv : ช่างเขาสิ...อึก
SM : มา ๆ กูพาไปนั่งเมาแล้ว
Lv : ม่ายยยยยยย
AG : ขอบใจนะสีไม้
SM : ขอคำขอบคุณเป็นพิซซ่าสักมื้อค่ะ
AG : ยินดีครับ
SM : โอ๊ยสุภาพใจดีขนาดนี้เล่นตัวเพื่อ...ยัยเลิฟ
Lv : อึก...ใครสุภาพ ฮึ...แกมันยังไม่รู้อะไร
AG : เมาแล้วนะครับกลับกัน
ผมก็เป็นคนพูดจาสุภาพกับคนทั่วไปอยู่แล้วครับ ไม่แปลกที่สีไม้จะเห็นผมในแบบที่เป็น เลิฟอยากจะพูดให้ต
