เพียงครึ่งชั่วโมง รถคันงามของบาสเตียนก็แล่นมาจอดภายในเนิร์สเซอรี่หรูที่บาสเตียนย้ายแบรี่ให้มาเรียนต่อที่นี่แทนที่เดิมที่อยู่ต่างจังหวัด
“ถึงแล้วครับแบรี่”
“ครับพ่อ”
แบรี่ปลดเข็มขัดนิรภัย และรีบกระโดดลงจากรถทันทีที่หล่อนเปิดประตูให้
“ชอบที่นี่ไหมครับ”
บาสเตียนเอ่ยถามลูกชาย ก่อนจะคว้าร่างตุ้ยนุ้ยขึ้นไปอุ้มไว้ในอ้อมแขน
“ชอบมากครับ”
“ชอบก็ดีแล้วครับ งั้นต้องตั้งใจเรียนนะครับ”
“ครับพ่อ”
บาสเตียนอุ้มแบรี่เดินเข้าไปภายในเนิร์สเซอรี่ โดยมีหล่อนเดินตามไปห่างๆ
เขาไปหยุดตรงหน้าผู้หญิงหน้าตาสะสวย หุ่นดีคนหนึ่ง รอยยิ้มของเขาที่มอบให้กับผู้หญิงคนนั้น มันช่างแตกต่างจากรอยยิ้มหยันที่เขามักจะขว้างปาใส่หล่อนเหลือเกิน
หล่อนเจ็บปวดไปทั้งหัวใจ เมื่อเห็นผู้หญิงคนนั้นยกมือขึ้นลูบหัวแบรี่ และแบรี่ก็หัวเราะอย่างร่าเริง ภาพนั้นช่างไม่ต่างจากภาพของครอบครัวสุขสันต์เลยแม้แต่น้อย แล้วหล่อนล่ะเป็นใคร ส่วนเกิ
