สามวันผ่านไป เสียงมโหรีดังกึงก้องไปทั่วจวนตั้งแต่รุ่งส่าง ยามนี้ด้านในคึกคักเป็นอย่างมาก แขกเหรื่อต่างก็มารอยินดีกับบ่าวสาว อ๋องทั้งสามเป็นตัวแทนของฮ่องเต้ มาอวยพรในครานี้ แต่ก่อนนั้นได้เรียกทั้งคู่เข้าพบแล้ว
“ท่านแม่ทัพสง่างามยิ่งนัก” เป่ยซูเอ่ยชมผู้เป็นนาย
ฟางเหยียนอยู่ในชุดแต่งงานสีแดงสด ปักด้วยลวดลายมังกรสีทอง เนื้อผ้าตัดเย็บอย่างปราณีต เสื้อคลุมที่สวมทับอยู่ก็งดงามไม่แพ้กัน รับกับใบหน้าคมเข้ม ซึ่งยามนี้ม้วนผมขึ้นไปใส่ที่ครอบประดับด้วยปิ่นมังกร เผยความโดดเด่นบนใบหน้านี้ให้ชัดเจนขึ้นจนสะดุดตา
“ใกล้จะได้ฤกษ์รับเจ้าสาวแล้วขอรับ” จางลู่เอ่ยเตือนผู้เป็นนาย ซึ่งยามนี้เขายืนอยู่ในห้องบรรพบุรุษ เพื่อบอกกล่าวข่าวดีกับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว
“ขอท่านแม่กับท่านยายอวยพรให้ฟางเหยียนด้วย”
เขาเอ่ยจบก็ปักธูปในมือลง ก่อนจะเดินออกมาและตรงไปยังห้องของคนน้อง ซึ่งตอนนี้นั่งรออยู่ด้วยใจจดจ่อ สองมือจิกลงเพรา
