ช่วงเวลาเย็น_
"ไหนพี่ชิณณ์บอกให้ชาอยู่ห่างเขาไง ทีนี้ไม่ต้องมาสั่งเลยนะไม่อยากคุยด้วยแล้ว!" มือบางรีบกดสายสนทนาทิ้ง ตอนที่เธอโทรคุยกับพี่ชาย เขามีเหตุจำเป็นต้องขับรถไปส่งบุพการีที่สนามบิน เพราะรถของพวกท่านเกิดเสียกระทันหัน
แต่ที่เธอไม่เข้าใจก็คือชิณณ์วานให้เพื่อนชายไปส่งบ้าน เขาก็น่าจะจำได้ว่าปิ๊กไม่ค่อยน่าไว้ใจ
"รอพี่นานไหมครับ?" ชายหนุ่มเอ่ยถาม เขารีบขับรถมาจอดหน้าตึกวิศวะ ถึงจะเดินมายังโต๊ะที่นั่งของชาหอมรวดเร็ว
"แต่ชาว่าจะกลับเองนะคะ ไหนๆ พ่อแม่ไม่อยู่บ้านแล้วด้วย เลยจะไปแวะซื้อหนังสือก่อนค่ะ" เธอก็ไม่รู้จะอ้างเหตุผลอะไรให้มันดูน่าฟัง
"พี่พาเราไปแวะได้นะ จะไปร้านไหนบอกมาได้ทั้งหมดเลย"
"อย่าดีกว่าค่ะชาเกรงใจ" แล้ววันนี้สองเพื่อนสาวก็ต้องรีบกลับบ้าน ไม่มีใครรู้ว่าเธอต้องมานั่งรอคนเดียว ขณะที่นักศึกษาคนอื่นก็เริ่มทยอยเดินทางกลับ เพราะเป็นเวลาเลิกเรียนไล่ๆ กันพอดี
"แต่พี่ว่างนะ
