วันต่อมา_
บรรยากาศในห้องประจำกลุ่มนิ่งสงบ เมื่อร่างสูงนั่งอยู่ตามลำพังสวมเสื้อช็อปแดงระบุตราคณะเรียน มีกองหนังสือวางอยู่ใกล้ๆ มือหนา
"มึงมาตั้งแต่เมื่อไหร่ว่ะ ไม่โทรตามกูอ่ะ" สิงหาเอ่ยเสียงแทรกความเงียบ นำกองหนังสือเรียนมาวางอีกโต๊ะนึงใกล้กับของเพื่อนรัก ซึ่งพวกเขาต้องนำไปให้น้องรหัส เป็นหนังสือส่งต่อเป็นรุ่นๆ ตามธรรมเนียม
"สักพักแล้ว"
"แต่มึงไม่ต้องถามไอกวินนะ แมร่งรีบเอาไปส่งให้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว" ฝ่ายคนบอกเดินไปดึงเก้าอี้นั่งสนทนา พลางหยิบโทรศัพท์มือขึ้นไล่เปิดดูโลกโซเชียล
"แมร่งหน้าหม้อฉิบหาย"
"ยังไม่ชินอีกเหรอมึง ว่าแต่น้องรหัสมึงอ่ะเป็นไงบ้าง"
"โดนขังไว้ในห้องว่ะ ไอ้เชี้ยชิณณ์แมร่งช่วยน้องตัวเองไม่ได้" กำปั้นหนาวางบนโต๊ะอย่างเจ็บใจ กว่าเมื่อคืนนี้เขาจะจบเรื่องได้ก็สะบักสะบอมไปทั้งสองคน แต่เขาก็ไม่อยากจะเข้าไปรบกวนให้ชาหอมเดือดร้อนอีก
"แล้วหน้ามึงไปโดนใครทำมาว่ะ ไอเชี้ย
