เคล้ง~
แจกันถูกปาใส่กลางพื้นบ้านจากฝีมือบวรแตกกระจาย ด้วยอารมณ์เดือดดาลที่ทำทุกคนในบ้านต่างตื่นกลัวกันทั้งหมด
"ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหม ว่าถ้าแกจะไปไหนต้องมาขออนุญาตฉันก่อน!"
"แต่ชาจำเป็นจริงๆ นะคะ เลยต้องเขียนใบตอบรับส่งไปก่อน" เสียงสั่นเทาเอ่ยบอก ประสานสองมือบางแน่นระหว่างช่วงหน้าท้องราบ ที่ยังอยู่ในชุดนักศึกษาไม่มีเวลาจะได้ขึ้นไปเปลี่ยนสักนิดเดียว
"น้องจำเป็นจริงๆ ครับ ไม่งั้นคะแนนกิจกรรมจะไม่ผ่าน" ชิณณ์รีบคว้าแขนน้องสาวให้มายืนข้างเขา เมื่อกลับมาก็เจอผู้เป็นพ่อเข้ามาต่อว่าซะแล้ว เพราะท่านดันไปเจออีเมล์ตอบกลับการไปค่ายของชาหอมซะก่อน
"บังคับน่ะเหรอ ไม่ใช่เพราะว่าใจแตกอยากออกไปหาผู้ชายคนนั้นหรอกเหรอชาหอม!" บวรตะหวาดเสียงดังลั่น คว้าแขนชาหอมให้พ้นออกมาจากชิณณ์ ขณะเดียวกันแม่บ้านคนเก่าแก่ก็พยามจะช่วยห้ามปราม
"ชาไม่เคยยุ่งอะไรกับเขาเลยนะ มันแค่เรื่องบังเอิญจริงๆ "
"ผมว่าพ่อใจเย็นๆ ก่
