ตึก~
สองเท้าเล็กในรองเท้าส้นสูงก้าวเดินมายังห้องคอมพิวเตอร์ครั้งก่อนที่เคยมา แต่ด้วยความที่กลัวอื่นจะรู้เรื่องของเธอกับรุ่นพี่รหัส เลยพยามเดินย่องให้เบากว่าปกติ ซึ่งดูไปดูมาเหมือนจะขโมยไปแล้ว
"ทำไมเราต้องกลัวนายนั่นด้วยนะ!" เสียงใสสบถบอก จนจะก้าวถึงห้องเป้าหมาย เธอมองเห็นสาวสวยเพิ่งออกมา แน่นอนว่าเป็นผู้หญิงคนเดิมแต่ไม่ใช่คนที่ควงกันในร้านอาหาร
"โครตสกปรกเลย!" มันน่าขยะแขยงขนาดไหนที่เธอต้องเจอผู้ชายมักมาก แล้วยังมั่วเรื่องผู้หญิงไม่หยุด
"ตรงเวลาดีนะ" เสียงเข้มเอ่ยทักทายก่อน เพราะเขาออกมายืนตรงประตูหน้าห้องพอดี
"ผู้ชายอย่างนายนี่มั่วดีจัง ระวังจะมีโรคตามมาก่อนเรียนจบ"
"โรคอ่ะไม่กลัวหรอก กลัวไม่ได้เอามากกว่า" ฝ่ามือหนารวบเอวราบเข้ามาภายในห้อง
"ไอทุเรศเอ้ย! ปล่อยเลยนะฉันไม่อยากยุ่งกับผู้ชายสกปรกอย่างนาย!" ร่างอรชรรีบร่นถอยออกจากท่อนแขนแกร่ง แสดงอาการรังเกียจให้อีกฝ่ายได้เห็น เขา
