เวลาต่อมา_
"ไอไคล์! แมร่งเกิดเรื่องแล้วว่ะมึง" สิงหากับกวินรีบวิ่งมาตามเพื่อนรัก ขณะที่ไคล์เพิ่งเดินออกจากประตูที่พักมา หลังจัดการทำธุระส่วนตัวเสร็จไม่ถึงชั่วโมง
"เรื่องอะไรของมึง หน้าตาตื่นจนกูตกใจแล้ว" เสียงเข้มตำหนิ ยังจับผ้าขนหนูผืนเล็กซับผมดกเปียกชุ่ม ยังมีหยดน้ำกระเซ็นตามแรงขยี้
"เพื่อนน้องชาหอมอ่ะดิ แมร่งวิ่งมาบอกกูว่าเพื่อนหายไปไหนไม่รู้ตามตัวไม่เจอ"
"เพื่อนหายหมายถึงใคร?" ร่างสูงถามเสียงนิ่ง
"น้องชาหอมหายไปว่ะมึง" กวินเลือกจะเอ่ยแทนสิงหา เพราะรู้ทุกคนต่างตกใจไม่ทันตั้งสติเรียบเรียงคำพูดได้
"ยัยนั่นหาย หายไปได้ยังไงว่ะ!" มือหนานำโทรศัพท์มือถือขึ้นกดต่อสายสนทนา แต่ไม่วี่แววว่าปลายสายจะกดรับมันสักครั้ง
"โทรศัพท์ของชาหอมอยู่นี่ค่ะ ชามันเอาไว้ในห้องไม่รู้ว่าออกไปไหนคนเดียว" พุดดิ้งรีบวิ่งมาบอกด้วยความเป็นห่วงเพื่อนสาวมากๆ เพราะไล่ถามทุกคนแล้วก็ไม่มีใครเจอ
"เป็นไปได้ยังไง เ
