หมับ!
ฝ่ามือหนารวบช้อนท้ายทอยเล็กให้หน้าสวยแหงนขึ้น มาจ้องสบตาโดยที่เขายังนั่งอยู่หลังเก้าอี้ของเธอ
"อย่าทำอะไรที่นี่นะ ไม่งั้นคนอื่นต้องรู้แน่ๆ " ชาหอมบอกเสียงกังวล ยกมือดันบ่ากว้างออกแต่เขาไม่ยอม
"แล้วถ้าไม่เสียงดังล่ะใครจะรู้?"
"ไม่ได้เด็ดขาด! เขยิบไปนั่งเฉยๆ อย่ามากวนคนจะ...อื้ออออ! แต่ยังไม่ทันที่จะผลักเขาออกจากเธอได้สำเร็จ ไคล์ก็โน้มลำตัวมาจูบเนิบนาบบดขยี้เรียวปากบางซ้ำๆ
กลิ่นรสมิ้นท์เข้าสู่ในโพรงปากนุ่มได้สำเร็จ เพราะว่าเธอไม่กล้นขยับต่อสู้มากนัก เผื่อมีใครจากด้านนอกผ่านไปผ่านมาได้ยินเข้า
"แค่นี้เสียงก็ไม่ดังนี่ว่าไหม?" ไคล์เผยยิ้มเจ้าเล่ห์ ดันให้เก้าอี้ของคนตัวเล็กหมุนมาทางด้านเข้า ถึงจะวางมือหนาตรงข้างเอวราบลูบไล้ขึ้นมาใกล้ใต้เต้าอวบ
"อย่ามาหื่นกามแถวนี้นะ! ขืนนายยังไม่หยุดฉันจะร้องให้คนเข้ามาจริงๆ " มือบางยกกำมือหนาข้างซุกซน แล้วใช้อีกข้างดันกลางอกแกร่งไม่ให้เขาขยับ
