ตุ๊บ!
"มันน่าเจ็บใจจริงๆ เพราะนายคนเดียวนั่นแหละ!" ชาหอมต่อว่าไม่หยุด หลังจากที่สิงหามาเห็นภาพเธอบนเตียงของไคล์ ทำให้โดนเขาแซวในความสถานะไร้ค่าครั้งนี้
"แล้วใครใช้ให้เธอเล่นโทรศัพท์ของคนอื่นล่ะ เขาถึงได้เรียกกันว่าเวรกรรมตามสนองไง" ร่างสูงเดินมายังบริเวณที่พักของชาหอม มันมีกระถางต้นไม้ตกแต่งเกินจำนวนกว่าบ้านหลังอื่น
ถ้าให้เขาเดาเหมือนสัญญาณบอกอะไรสักอย่าง เลยย่อตัวสูงนั่งลง ไม่ลืมจะดูความปลอดภัยรอบด้าน เผื่อมีสัตว์เลื้อยคลานอันตรายแถวนี้
"แล้วเพื่อนนายไว้ใจได้ไหมล่ะ อย่าเอาไปเล่าให้ยัยพุดดิ้งกับยัยกวางรู้เด็ดขาด เดี๋ยวมันถึงหูพี่ชิณณ์ฉันจะแย่อีกนะ"
"ยังจะกล้าพูดถึงมันอีก!" เสี้ยวหน้าหล่อคมหันมาจ้องเขม็ง
"ก็เขาเป็นพี่ชายฉันนะ จะไม่ให้คุยกันแล้วต้องทำอะไรล่ะ พิมพ์แต่ข้อความส่งให้กันหรอ" เธอเลยมาย่อตัวลงด้านของคนตัวสูง เจอแล้วช่วยเขายกใต้กระถางต้นไม้ออกทีล่ะใบ
"ต้องเป็นพี่ชายแบบ
