Part : หวงลู่
หลังจากที่แก้มใสคุยจนหลับคาโทรศัพท์ไป ผมก็นั่งมองเธอนอนเงียบๆ ผมไม่รู้เลยว่าจริงๆ แล้ว เธอรู้สึกยังไงกับผมกันแน่ รักหรือเปล่า หรือแค่ชอบ หรือแค่คุยแก้เหงาไปวันๆ ผมรู้ว่าเธอยังลืมแฟนเก่าไม่ได้ บางครั้งเธอก็เหม่อลอย เรียกหลายครั้งกว่าจะตอบ
ผมรู้ว่าเราเริ่มต้นกันไม่ดี แต่มันเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เรามีกันและกันอย่างวันนี้ ผมยังจำวินาทีแรกที่เจอเธอในลิฟต์ได้อยู่เลย
ตอนแรกดูเธอรู้สึกหวาดกลัวผมมาก แต่ยอมใครซะที่ไหนล่ะ เล่นกัดผมซะ แก่นซ่ามาก แต่ก็นั่นแหละทำให้ผมสนใจเธอ แถมยังดูตัวเล็กน่าพกไปไหนมาไหนด้วยอีก
"ถ้าวางสาย ตื่นมาจะโกรธรึเปล่าเนี่ย" ผมคุยกับคนนอนหลับปุ๋ย เธอยิ่งไม่เหมือนใคร บางทีก็แสบซ่าซะไม่มีใครเกิน บางทีก็ขี้อ้อน ขี้แย บางทีก็ไม่ฟังใคร แต่บทจะฟังก็เชื่องซะไม่มี เดาอารมณ์ยากมาก บางทีมาเหนือความคาดหมาย บางวันเรียกหาผมทั้งวัน หวงลู่ๆๆๆ อยู่นั่นแหละ บางวันก็เงียบกริบ ถ้
