รุ่งอรุณลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างเหนื่อยอ่อน... หล่อนไม่ได้หลับไป เพียงแต่หัวใจเต้นกระหน่ำเพราะตกใจและวูบไปตอนที่เห็นจตุพร... หล่อนช็อกชั่วคราวเท่านั้น แล้วก็ลืมตาตื่นขึ้นมาได้ยินเสียงหมัดของอัครินทร์ซัดเข้าที่หน้าของจตุพร...
เจ้าพ่อเสือดุหันมามองหล่อน แล้วเข้ามาประคองให้ลุกขึ้นนั่ง...
“คุณไม่ได้บอกมันใช่ไหมว่านิ่มตายเพราะอะไร” เขาถามเสียงเครียด... หญิงสาวหรุบตาลง น้ำตาไหลจากหน่วยตา... จรรณยาบรรณแพทย์ทำให้หล่อนเปิดเผยข้อมูลนั้นแก่คนนอกไม่ได้ไม่ได้แม้ว่าเขาจะเป็นแฟนหญิงสาวเพราะว่าบิดามารดาซึ่งเป็นญาติของคนไข้ขอร้องไม่ให้เผยแพร่เรื่องนี้ไป ซึ่งคู่กรณีที่แท้จริงของหล่อนคือพ่อแม่ของคนไข้คนเหล่านั้นถอนฟ้องไม่เอาเรื่องรุ่งอรุณเพราะรู้ว่าลูกสาวตายเพราะอะไร เหลือเพียงจตุพรที่ไม่ได้รับอนุญาตให้รับรู้ และตามราวีหล่อนโดยที่ญาติๆ ของนิมมารดีไม่รู้... เพราะถ้าทางนั้นรู้คงบอกจตุพรและเขาคงไม่ทำกับหล่อนเช่นน
